Daarna weer terug naar Osijek. Ook deze zomer werd vijf weken lang de zomerschool voor promovendi gehouden in Osijek, met ruim 25 studenten uit heel Oost-Europa en Centraal Azië. Een van de studenten uit Roemenië, uit een hele arme, diepgelovige, boerenfamilie, was als zestienjarige afgereisd naar Spanje om als arbeidsmigrant zijn familie te onderhouden. Je kon aan zijn stoere handen zien, dat hij van aanpakken wist. Hij vertelde van de hele moeilijke omstandigheden waaronder hij moest werken, en soms zelfs onder bruggen moest slapen.
Na enkele jaren besloot hij – tegen de wil van zijn familie in – om terug naar Roemenië te gaan, om zijn middelbare schoolopleiding af te maken. Hij bleek een hele goede leerling te zijn. De daaropvolgende jaren ging hij theologie en filosofie studeren aan de universiteit, waarbij op wonderlijke manier voorzien werd in zijn financiële noden. Vorig jaar is hij zelfs met promotieonderzoek begonnen. Hij verlangt ernaar om docent te worden aan een van de theologische opleidingen. Een andere promotie student was jarenlang arbeidsmigrant geweest in Gent, ook teruggegaan naar Roemenië, en nu is hij al zes jaar zendingswerker in Madagaskar. Over veranderingsprocessen gesproken.
Stoere handen die boekdelen spreken
