De Master colleges missiologie, in het tweede semester 2019/2020 voor het eerst met een combi van studenten uit Budapest (Baptist Theological Academy) en Osijek (Evangelical Theological Seminary) zijn enorm inspirerend, ook vanwege de gevarieerde groep studenten: een diplomaat, een oud-politieman, een vertaler, uit Servie, Kroatie, Hongarije en Ghana. We spraken over de plaats van zending in het grote verhaal van de bijbel, over het doorvertalen van de bijbelse boodschap in andere culturen, met als praktische toespitsing de Roma in Oost-Europa. Dat was bijzonder, omdat een van de studenten van Roma achtergrond is.
Een van de studenten – die lange tijd in Afrika had gewerkt – vroeg mij in een persoonlijk gesprek, waarom ik dan toch deze case study had gekozen. Want zendingswerk onder Roma is toch van een geheel andere orde dan zendingswerk in b.v. de Afrikaanse cultuur. Allerlei gevoelens van weerstand, en stereotype beelden tav de Roma kwamen boven.
Tijdens het volgende college uur spraken we diepgaand over de betekenis van Gen. 1 voor zending, dat God de mens geschapen heeft naar Zijn beeld en gelijkenis, en dat Hij zag dat het goed was. Hoe kan dat dan van toepassing zijn op de Roma, en hoe bepaalt dit onze kijk op de Roma? Een ding werd duidelijk, hoe ontzettend belangrijk het is om de twee hoofdelementen van het college, het bijbelse perspectief, en het perspectief van de Roma cultuur en van de situatie van de Roma in Oost-Europa met elkaar te verbinden. Hoe verbinden evangelie en cultuur zich? Als studie opdracht moesten de studenten een paper schrijven over een belangrijk persoon uit de geschiedenis van de Roma christelijke gemeenschappen. Ook dat stuitte aanvankelijk op flinke weerstand, maar ook hier ging er een wereld open. De Roma christenen kregen een gezicht. De studenten ontdekten hoe de Here ook onder de Roma werkt, en hoe Hij daarvoor Roma en niet-Roma gebruikt.
Vanmorgen vroeg kreeg ik volgende bericht van een van de studenten.
„Roma college in de praktijk”.
Beste Anne-Marie, zoals ik eerder al zei, heb ik de afgelopen 1-2 maanden als tuinman mijn brood moeten verdienen. In een van de beplantings projecten werkte ik enige tijd samen met een aantal Roma werkers, met wie ik een goede relatie kon opbouwen. Dit was interessant vanwege mijn baas en zijn ondergeschikte, omdat er eerder een soort anti-zigeuner houding in hen was ontstaan op basis van hun slechte ervaringen uit het verleden. De andere situatie vond afgelopen vrijdag plaats, toen een van de drie mensen van een team dat aan hetzelfde project werkte, een Roma was. Toen ik druk bezig was met het planten, hoorde ik dat de andere twee kollega’s nogal neerbuigende, lelijke, racistische opmerkingen maakte over deze Roma man. Toen stond ik op van mijn werk, en ik keek naar hen om te zien wat er aan de hand was. Ze merkten dit op en probeerden nog een paar spottende opmerkingen over de man te maken terwijl ze vroegen of ik nog een helpende hand nodig had, omdat deze Roma man, toch niets presteert, en er geen goed werk uit zijn hand voortkomt. Ik probeerde een sterke confrontatie te vermijden en zei alleen: ‘Hij ziet eruit als een goede werker, en ik denk dat het enige wat hij nodig heeft is wat aanmoediging, en wat bemoedigende woorden!’ Ik zag dat zowel deze werkers, alsook de Roma man verrast waren door deze onverwachte reactie.
Interessant is dat God in deze periode (ook tijdens quarantaine) naast theorie ook praktische instructie gaf, als lijkt het niet zoveel te maken te hebben met het directe zendingswerk.
Veel zegeningen,
Sean”