29apr
Door: amk Aan: april 29, 2024 In: Bezinning, Hongarije, Levenstekens, Nederland Reacties: 0

“Welkom in de strijd”

Vaak wordt me gevraagd: hoe ben je toch naar Hongarije gekomen, en in Oost-Europa aan het werk gegaan. Een ding is duidelijk, toen ik in 1977 belijdenis deed in Oud-Alblas, en veel gemeenteleden mij de hand schudden, met de woorden “Welkom in de strijd”, had ik geen idee wat me te wachten stond in mijn leven achter de Here Jezus aan. Ik had een verlangen Hem te dienen, daarom deed ik openbare belijdenis van het geloof.

“Here, hier ben ik”

Een jaar later, in 1978, was ik “toevallig” op een grote Europese zendingsconferentie in Belgie, waar een van de sprekers benadrukte dat de hele Bijbel een zendingsboek is, en dat het grote verlangen van de Here God is, dat de hele wereld Zijn liefde leert kennen. Mijn antwoord toen was: “Here, hier ben ik, gebruik me maar zoals U het wilt”. De volgende zomer gingen we met een groepje jongeren uit Papendrecht en omgeving naar Hongarije, om bijbels en literatuur te brengen, en een jongeren conferentie bij te wonen. Alles toen onofficieel en ondergronds. Een bijbelvers wat sinds die reis steeds weer tot me spreekt is Jesaja 41: 10.

In de jaren die volgden nam ik deel aan een maandelijkse zendingsbidstond en riep de Here mij om getuige te zijn aan de universiteit, waar ik een studie theologie was begonnen. Ook daartoe wist ik me geroepen. In 1981 klopte ik voor de eerste keer op de deur van de GZB, “hier ben ik”. Ik zou graag uitgezonden worden. Een kort bezoek van twee maanden in 1983 aan Ivoorkust volgde, maar de twee volgende jaren kreeg ik drie maal het verzoek om naar Oost-Europa te gaan.  Heel stellig wees ik deze verzoeken af: “ik voel me geroepen om naar franssprekend Afrika te gaan”.

“Wees bereid en gewillig om alles te doen, … om niets te doen en … om een “niemand” te worden

De jaren die volgden heb ik ervaren dat “al gaande de weg wordt gebaand”. Terwijl ik aktief werkzaam was in het studentenwerk, en later op de Reformatorische BijbelSchool, werd stap voor stap duidelijk waar de Here mij kon gebruiken. Wat ik leerde was, dat de eerste roeping was tot Hemzelf, en niet tot een bepaald zendingsveld. Ook dat het erom gaat “wees bereid en gewillig om alles te doen, wees bereid en gewillig om niets te doen en wees bereid en gewillig om een “niemand” te worden.” In 1987 vertrok ik officieel als student, met een rugzak op naar Hongarije, mede op verzoek van verschillende mensen die mij goed kenden. Ik kreeg een kamer in een groot studentenhuis. Officieel om promotie onderzoek te gaan doen, onofficieel om christen studenten toe te rusten.

Terugkijkend op de 37 jaar die achter me liggen, waren er tijdens dat ik op allerlei verschillende terreinen mijn handen uit de mouwen moest steken, en ook vele dingen moest doen die niet in mijn taakomschrijving stonden. Er waren andere tijden dat ik moest wachten en de drang in mezelf om mezelf waar te maken moest onderdrukken. Gedurende de eerste vijf jaar was ik werkzaam zonder officieel contract, zonder “status” en zonder officiele uitzenddienst. Op een gegeven moment voelde ik me een “nul”, een niemand, als een druppel water. Toen sprak de Here tot mij: voor mensen zoals jij heb Ik Mijn leven gegeven, en als Mijn “1” komt te staan voor jouw “0”, heb je een “10”!

In 1993 werd ik officieel vanuit de Siongemeente in Houten uitgezonden, 12 jaar nadat ik voor het eerst bij de GZB op de deur klopte, en 15 jaar nadat de Here mij riep om mij ter beschikking te stellen voor zendingswerk.

Als God een deur sluit, opent Hij een raam

Terugkijkend, gingen er deuren open en werden er deuren gesloten, als God een deur sluit, opent Hij een raam. Steeds weer werd mijn roeping bevestigd om in toerusting en in het onderwijs anderen te leren dat de hele Bijbel een zendingsboek is, en dat het verlangen van de Here is dat alle mensen Zijn liefde leren kennen. Met valllen en opstaan heb ik niet alleen vanuit een bjbels perspectief, maar ook in de praktijk geleerd, dat zending GODS zending is, waar Hij ook mij bij wil inschakelen. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik het niet altijd eenvoudig vind dit in praktijk te brengen!! Ook leer ik dat getuigen zijn begint op de hoek van de straat, in mijn buurt en dat Gods geduld met mij ontzettend groot is. Dat heet genade.

Trackback URL: https://annemariekool.org/nl/2024/04/29/al-gaande-wordt-de-weg-gebaand/trackback/