Op 23 januari s’avonds keek ik nog even naar het nieuws. Brand in de binnenstad van Budapest… Het lijkt wel in de buurt van de Raday utca, waar ik jarenlang woonde. Enkele minuten later begreep ik dat het studentenhuis van de theologische faculteit van de Karoli Universiteit in lichterlaaie stond.
S’avonds om half tien werd het vuur ontdekt, dat zich razend snel verspreidde. Als door een wonder konden alle 130 studenten, die juist midden in de tentamentijd zaten, zich op tijd in veiligheid brengen, met niet meer dan hun slippers en pyama aan. Binnen acht minuten was de brandweer met groot materieel aanwezig, maar die kon niet voorkomen, dat al de bezittingen van de studenten: laptops, telefoons, studieboeken, kleding etc. ten prooi waren gevallen aan de vlammen, of door rook- en waterschade geheel onbruikbaar geworden waren. Ruim een week later werd duidelijk wat de oorzaak van de brand was: brandstichting. Wat een shock! Drie tieners van ongeveer 15 jaar oud hadden uit baldadigheid een brandje gesticht, juist op een plaats waar het vuur zich heel snel kon verspreiden. Veel vragen komen op… Waarom? En wat deden ze buiten? Wat is de verantwoordelijkheid van de ouders? En hoe houden wij als kerk, als theologische opleiding, ons met dit soort hang jongeren bezig?
Velen bekenden waren van nabij betrokken bij deze brand. Ds. Laszlo Thoma, van de Gazdagrét gemeente, was op dat moment in de bibliotheek aan het werk. Een vader van vier kinderen, die in Budapest werkte en aan zijn promotie studie bezig was, en zo nu en dan tijdelijk in het Raday Kollegium verbleef, overleefde de brand niet. Het studentenhuis is onherstelbaar beschadigd. Er is een grote hulpaktie op touw gezet. Studenten hebben een tijdelijk onderkomen gekregen. Dank dat er niet meer slachtoffers zijn gevallen. Bid voor de studenten. Bid voor de familie die hun vader verloor.